Dag 19: Tavira

Tavira wordt in de boeken ook wel het Venetië van de Algarve genoemd. Dit suggereert een stad met talloze kanalen, bruggetjes, gondels en oude huizen. De stad ligt dertig kilometer ten oosten van de Spaanse grens en is nog niet door de massa van toeristen ontdekt. Vol verwachting komen we aan in de stad. Het lijkt helemaal niet op Venetië; we kunnen slechts een kanaal ontdekken, geen kleine oude bruggetjes en geen gondels die rondvaren. Waar die naam dan precies vandaan komt, is ons niet helemaal duidelijk. Misschien proberen ze via de naamsbekendheid van Venetië toch wat meer toeristen te trekken. Wat Tavira wel heeft, is een vervallen kasteel op een heuvel midden in de stad. Op de oude binnenplaats bevindt zich een tuin vol bloeiende planten en bankjes waar je even kunt uitrusten van de klim naar boven. Via kleine, smalle trapjes kun je langs de bovenrand van het kasteel lopen. Een blik door de opening tussen twee kantelen levert een mooi uitzicht op over de stad. Op het terras genieten we van een drankje en een warme wafel met ijs die absoluut foto waardig is. Het is dan weliswaar niet het Venetië van de Algarve dat we hadden verwacht aan te treffen, maar de stad weet met zijn prettige sfeer, gezellige pleintjes en bloeiende planten ons toch een paar uur zoet te houden.