Dag 17 àlcantarilha

De gekleurde glijbanen komen langzaam dichterbij en steken af tegen het woestijnachtige landschap. We gaan een dagje naar Aqualand, een van de waterpretparken van de Algarve. Drie glijbanen, blauw, groen en rood, liggen vlak naast elkaar. Beneden haal je een luchtband op voor een persoon of een duoband met twee gaten voor twee personen. Met de band loop je naar boven en glij je nog sneller weer naar beneden. Als we ze alle drie geprobeerd hebben, lopen we door. Op zoek naar een volgende uitdaging. Er zijn glijbanen waar je met matjes af glijdt en nog een met een luchtband. Dan zien we een korte blauwe glijbaan die zo op het eerste gezicht niet heel spannend is. Dat het bassin onder de glijbaan drie meter diep is, verraad dat hij toch wel sneller gaat dan gedacht. Als je boven staat en in de glijbaan kijkt, lijkt het mee te vallen, maar na ongeveer 2 meter wordt de rest van de glijbaan aan het zicht onttrokken omdat het zo steil naar beneden gaat. Zodra ik met grote snelheid in de bak met water kom, begrijp ik opeens waarom zo veel mensen een badpak dragen. Mijn bikini zit overal waar hij niet zou moeten zitten, het duurt dan ook even voor ik toonbaar het waterbassin kan verlaten.
Gert waagt zich aan de meest uitdagende glijbaan van het park. Steil, van RVS en hoog. Boven aangekomen moet je op een kunststof bord gaan zitten met je handen voor je benen. Het heeft wel wat weg van een kunststof slee. Dan gaat het plankje onder je langzaam omhoog totdat je bord in lijn komt met de glijbaan. Dan schiet je los en glij je met grote snelheid naar beneden. Veel water komt er voor de meeste mensen niet aan te pas; beneden schiet je over de waterbak heen om te eindigen op een grasmat. Alleen degenen die hun evenwicht niet kunnen bewaren kiepen om in de waterbak en halen zo een frisse neus. We lopen de hele dag in het park rond en het voelt weer even alsof we kind zijn. De reden waarom dit verslag een dag later komt, is omdat ik jullie niet wil onthouden dat ik behoorlijke spierpijn heb.Waarschijnlijk de Kamikaze glijbaan waar ik bibberend in ging en minstens zo bibberend, ,maar wel een beetje trots op mezelf, weer uit kwam.